vrȉskati
vrȉskati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| vriskati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | vriskam |
| 2. | vriskaš |
| 3. | vriska |
| množina | |
| 1. | vriskamo |
| 2. | vriskate |
| 3. | vriskaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | vriskat ću |
| 2. | vriskat ćeš |
| 3. | vriskat će |
| množina | |
| 1. | vriskat ćemo |
| 2. | vriskat ćete |
| 3. | vriskat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | vriskah |
| 2. | vriskaše |
| 3. | vriskaše |
| množina | |
| 1. | vriskasmo |
| 2. | vriskaste |
| 3. | vriskahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | vriskao sam |
| 2. | vriskao si |
| 3. | vriskao je |
| množina | |
| 1. | vriskali smo |
| 2. | vriskali ste |
| 3. | vriskali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam vriskao |
| 2. | bio si vriskao |
| 3. | bio je vriskao |
| množina | |
| 1. | bili smo vriskali |
| 2. | bili ste vriskali |
| 3. | bili su vriskali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | vriskaj |
| množina | |
| 1. | vriskajmo |
| 2. | vriskajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| vriskajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| vriskao, vriskala, vriskalo | |
| vriskali, vriskale, vriskala | |
Etimologija
✧ vidi vrȋsak1
