Hrvatski jezični portal

začùđujūćī

začùđujūćī prid.

Izvedeni oblici
Pozitiv
 
muški rod
jednina
N začuđujući
G začuđujućeg / začuđujućega
D začuđujućem / začuđujućemu
A začuđujućeg / začuđujućega / začuđujući
V začuđujući
L začuđujućem / začuđujućemu
I začuđujućim
množina
N začuđujući
G začuđujućih
D začuđujućim / začuđujućima
A začuđujuće
V začuđujući
L začuđujućim / začuđujućima
I začuđujućim / začuđujućima
 
srednji rod
jednina
N začuđujuće
G začuđujućeg / začuđujućega
D začuđujućem / začuđujućemu
A začuđujuće
V začuđujuće
L začuđujućem / začuđujućemu
I začuđujućim
množina
N začuđujuća
G začuđujućih
D začuđujućim / začuđujućima
A začuđujuća
V začuđujuća
L začuđujućim / začuđujućima
I začuđujućim / začuđujućima
 
ženski rod
jednina
N začuđujuća
G začuđujuće
D začuđujućoj
A začuđujuću
V začuđujuća
L začuđujućoj
I začuđujućom
množina
N začuđujuća
G začuđujućih
D začuđujućim / začuđujućima
A začuđujuće
V začuđujuće
L začuđujućim / začuđujućima
I začuđujućim / začuđujućima
Definicija
koji začuđuje, koji izaziva čuđenje