zgròmiti
zgròmiti (koga, što) svrš. 〈prez. zgrȍmīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zgrȍmljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zgromiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zgromim |
| 2. | zgromiš |
| 3. | zgromi |
| množina | |
| 1. | zgromimo |
| 2. | zgromite |
| 3. | zgrome |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zgromit ću |
| 2. | zgromit ćeš |
| 3. | zgromit će |
| množina | |
| 1. | zgromit ćemo |
| 2. | zgromit ćete |
| 3. | zgromit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zgromih |
| 2. | zgromi |
| 3. | zgromi |
| množina | |
| 1. | zgromismo |
| 2. | zgromiste |
| 3. | zgromiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zgromio sam |
| 2. | zgromio si |
| 3. | zgromio je |
| množina | |
| 1. | zgromili smo |
| 2. | zgromili ste |
| 3. | zgromili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zgromio |
| 2. | bio si zgromio |
| 3. | bio je zgromio |
| množina | |
| 1. | bili smo zgromili |
| 2. | bili ste zgromili |
| 3. | bili su zgromili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zgromi |
| množina | |
| 1. | zgromimo |
| 2. | zgromite |
| glagolski prilog prošli | |
| zgromivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zgromio, zgromila, zgromilo | |
| zgromili, zgromile, zgromila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zgromljen, zgromljena, zgromljeno | |
| zgromljeni, zgromljene, zgromljena | |
Definicija
| 1. | rij. neob. gromom udariti |
| 2. | pren. zapanjiti, preneraziti [vijest me zgromila] |
Etimologija
✧ s- (sa-) + v. grom
