zàsjesti
zàsjesti () svrš. 〈prez. zàsjednēm, pril. pr. -ēvši, imp. zàsjedni, prid. rad. zàsjeo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zasjesti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zasjednem |
| 2. | zasjedneš |
| 3. | zasjedne |
| množina | |
| 1. | zasjednemo |
| 2. | zasjednete |
| 3. | zasjednu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zasjest ću |
| 2. | zasjest ćeš |
| 3. | zasjest će |
| množina | |
| 1. | zasjest ćemo |
| 2. | zasjest ćete |
| 3. | zasjest će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zasjedoh |
| 2. | zasjede |
| 3. | zasjede |
| množina | |
| 1. | zasjedosmo |
| 2. | zasjedoste |
| 3. | zasjedoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zasjeo sam |
| 2. | zasjeo si |
| 3. | zasjeo je |
| množina | |
| 1. | zasjeli smo |
| 2. | zasjeli ste |
| 3. | zasjeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zasjeo |
| 2. | bio si zasjeo |
| 3. | bio je zasjeo |
| množina | |
| 1. | bili smo zasjeli |
| 2. | bili ste zasjeli |
| 3. | bili su zasjeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zasjedni |
| množina | |
| 1. | zasjednimo |
| 2. | zasjednite |
| glagolski prilog prošli | |
| zasjevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zasjeo, zasjela, zasjelo | |
| zasjeli, zasjele, zasjela | |
Definicija
| 1. | čvrsto sjesti, zavaliti se sjedeći |
| 2. | pren. zauzeti položaj u službi itd., ne dati se istjerati; smjestiti se |
| 3. | predugo se zadržati u gostima ili u društvu, predugo ostati, ne znati otići |
| 4. | zastati u grlu (o zalogaju, kosti i sl.) |
| 5. | zast. zauzeti, zaposjesti, naseliti |
Frazeologija
⃟ zasjesti (kome) na grbaču (za vrat) postati teret, dati se izdržavati
Etimologija
✧ za- + v. sjesti
