Hrvatski jezični portal

zàputiti

zàputiti (što) svrš.prez. zàputīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàpućen〉

Izvedeni oblici
Svršeni
infinitiv
zaputiti
 
prezent
jednina
1. zaputim
2. zaputiš
3. zaputi
množina
1. zaputimo
2. zaputite
3. zapute
 
futur
jednina
1. zaputit ću
2. zaputit ćeš
3. zaputit će
množina
1. zaputit ćemo
2. zaputit ćete
3. zaputit će
 
aorist
jednina
1. zaputih
2. zaputi
3. zaputi
množina
1. zaputismo
2. zaputiste
3. zaputiše
 
perfekt
jednina
1. zaputio sam
2. zaputio si
3. zaputio je
množina
1. zaputili smo
2. zaputili ste
3. zaputili su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam zaputio
2. bio si zaputio
3. bio je zaputio
množina
1. bili smo zaputili
2. bili ste zaputili
3. bili su zaputili
 
imperativ
jednina
2. zaputi
množina
1. zaputimo
2. zaputite
 
glagolski prilog prošli
zaputivši
 
glagolski pridjev aktivni
zaputio, zaputila, zaputilo
zaputili, zaputile, zaputila
 
glagolski pridjev pasivni
zapućen, zapućena, zapućeno
zapućeni, zapućene, zapućena
Definicija
1. sputiti, sputati, sapeti
2. arh. reg. zakopčati
Etimologija
✧ za- + v. put