zàpaziti
zàpaziti (koga, što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàpažen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zapaziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zapazim |
| 2. | zapaziš |
| 3. | zapazi |
| množina | |
| 1. | zapazimo |
| 2. | zapazite |
| 3. | zapaze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zapazit ću |
| 2. | zapazit ćeš |
| 3. | zapazit će |
| množina | |
| 1. | zapazit ćemo |
| 2. | zapazit ćete |
| 3. | zapazit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zapazih |
| 2. | zapazi |
| 3. | zapazi |
| množina | |
| 1. | zapazismo |
| 2. | zapaziste |
| 3. | zapaziše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zapazio sam |
| 2. | zapazio si |
| 3. | zapazio je |
| množina | |
| 1. | zapazili smo |
| 2. | zapazili ste |
| 3. | zapazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zapazio |
| 2. | bio si zapazio |
| 3. | bio je zapazio |
| množina | |
| 1. | bili smo zapazili |
| 2. | bili ste zapazili |
| 3. | bili su zapazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zapazi |
| množina | |
| 1. | zapazimo |
| 2. | zapazite |
| glagolski prilog prošli | |
| zapazivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zapazio, zapazila, zapazilo | |
| zapazili, zapazile, zapazila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zapažen, zapažena, zapaženo | |
| zapaženi, zapažene, zapažena | |
Definicija
| 1. | uočiti |
| 2. | postajući svjestan čijih osobina ili vrijednosti, izdvojiti ga u svijesti ili u namjerama od drugih, od drugoga u vrsti ili od okoline |
Etimologija
✧ za- + v. paziti
