zapòsliti
zapòsliti (se) svrš. 〈prez. zàposlīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. zàposlen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zaposliti | |
prezent | |
jednina | |
1. | zaposlim |
2. | zaposliš |
3. | zaposli |
množina | |
1. | zaposlimo |
2. | zaposlite |
3. | zaposle |
futur | |
jednina | |
1. | zaposlit ću |
2. | zaposlit ćeš |
3. | zaposlit će |
množina | |
1. | zaposlit ćemo |
2. | zaposlit ćete |
3. | zaposlit će |
aorist | |
jednina | |
1. | zaposlih |
2. | zaposli |
3. | zaposli |
množina | |
1. | zaposlismo |
2. | zaposliste |
3. | zaposliše |
perfekt | |
jednina | |
1. | zaposlio sam |
2. | zaposlio si |
3. | zaposlio je |
množina | |
1. | zaposlili smo |
2. | zaposlili ste |
3. | zaposlili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zaposlio |
2. | bio si zaposlio |
3. | bio je zaposlio |
množina | |
1. | bili smo zaposlili |
2. | bili ste zaposlili |
3. | bili su zaposlili |
imperativ | |
jednina | |
2. | zaposli |
množina | |
1. | zaposlimo |
2. | zaposlite |
glagolski prilog prošli | |
zaposlivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
zaposlio, zaposlila, zaposlilo | |
zaposlili, zaposlile, zaposlila | |
glagolski pridjev pasivni | |
zaposlen, zaposlena, zaposleno | |
zaposleni, zaposlene, zaposlena |
1. | (koga) a. dati kome posla, rada b. primiti koga na posao |
2. | (se) stupiti na posao, ući u radni odnos [zaposlio se kao učitelj] |