zàturiti
zàturiti (što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. zàturen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zaturiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zaturim |
| 2. | zaturiš |
| 3. | zaturi |
| množina | |
| 1. | zaturimo |
| 2. | zaturite |
| 3. | zature |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zaturit ću |
| 2. | zaturit ćeš |
| 3. | zaturit će |
| množina | |
| 1. | zaturit ćemo |
| 2. | zaturit ćete |
| 3. | zaturit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zaturih |
| 2. | zaturi |
| 3. | zaturi |
| množina | |
| 1. | zaturismo |
| 2. | zaturiste |
| 3. | zaturiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zaturio sam |
| 2. | zaturio si |
| 3. | zaturio je |
| množina | |
| 1. | zaturili smo |
| 2. | zaturili ste |
| 3. | zaturili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zaturio |
| 2. | bio si zaturio |
| 3. | bio je zaturio |
| množina | |
| 1. | bili smo zaturili |
| 2. | bili ste zaturili |
| 3. | bili su zaturili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zaturi |
| množina | |
| 1. | zaturimo |
| 2. | zaturite |
| glagolski prilog prošli | |
| zaturivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zaturio, zaturila, zaturilo | |
| zaturili, zaturile, zaturila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zaturen, zaturena, zatureno | |
| zatureni, zaturene, zaturena | |
Definicija
staviti, metnuti što nekamo tako da ga je teško naći; zabaciti, zagubiti, zametnuti
Etimologija
✧ za- + v. turiti
