zàtirati
zàtirati (koga, što) nesvrš. 〈prez. zàtirēm, pril. sad. -rūći, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
zatirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | zatirem |
2. | zatireš |
3. | zatire |
množina | |
1. | zatiremo |
2. | zatirete |
3. | zatiru |
futur | |
jednina | |
1. | zatirat ću |
2. | zatirat ćeš |
3. | zatirat će |
množina | |
1. | zatirat ćemo |
2. | zatirat ćete |
3. | zatirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | zatirah |
2. | zatiraše |
3. | zatiraše |
množina | |
1. | zatirasmo |
2. | zatiraste |
3. | zatirahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | zatirao sam |
2. | zatirao si |
3. | zatirao je |
množina | |
1. | zatirali smo |
2. | zatirali ste |
3. | zatirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam zatirao |
2. | bio si zatirao |
3. | bio je zatirao |
množina | |
1. | bili smo zatirali |
2. | bili ste zatirali |
3. | bili su zatirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | zatiri |
množina | |
1. | zatirimo |
2. | zatirite |
glagolski prilog sadašnji | |
zatirući | |
glagolski pridjev aktivni | |
zatirao, zatirala, zatiralo | |
zatirali, zatirale, zatirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
zatiran, zatirana, zatirano | |
zatirani, zatirane, zatirana |