cȅriti se
cȅriti se nesvrš. 〈prez. -īm se, pril. sad. -rēći se, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ceriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | cerim |
| 2. | ceriš |
| 3. | ceri |
| množina | |
| 1. | cerimo |
| 2. | cerite |
| 3. | cere |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | cerit ću |
| 2. | cerit ćeš |
| 3. | cerit će |
| množina | |
| 1. | cerit ćemo |
| 2. | cerit ćete |
| 3. | cerit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | cerah |
| 2. | ceraše |
| 3. | ceraše |
| množina | |
| 1. | cerasmo |
| 2. | ceraste |
| 3. | cerahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | cerio sam |
| 2. | cerio si |
| 3. | cerio je |
| množina | |
| 1. | cerili smo |
| 2. | cerili ste |
| 3. | cerili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam cerio |
| 2. | bio si cerio |
| 3. | bio je cerio |
| množina | |
| 1. | bili smo cerili |
| 2. | bili ste cerili |
| 3. | bili su cerili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ceri |
| množina | |
| 1. | cerimo |
| 2. | cerite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| cereći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| cerio, cerila, cerilo | |
| cerili, cerile, cerila | |
Definicija
| 1. | () pokazivati zube grimasom izazvanom bolju, srdžbom, bijesom itd. |
| 2. | () smijati se, usp. cerekati se |
| 3. | (komu) rugati se, smijati se s nasladom, podrugljivo ili zlobno se smijati (često samo kao predodžba ruganja i smijanja bez glasna ili vidljiva smijeha ili podsmijeha) |
