klìktati
klìktati nesvrš. 〈prez. klȉkćēm, pril. sad. klȉkćūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kliktati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | klikćem |
| 2. | klikćeš |
| 3. | klikće |
| množina | |
| 1. | klikćemo |
| 2. | klikćete |
| 3. | klikću |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kliktat ću |
| 2. | kliktat ćeš |
| 3. | kliktat će |
| množina | |
| 1. | kliktat ćemo |
| 2. | kliktat ćete |
| 3. | kliktat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | kliktah |
| 2. | kliktaše |
| 3. | kliktaše |
| množina | |
| 1. | kliktasmo |
| 2. | kliktaste |
| 3. | kliktahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kliktao sam |
| 2. | kliktao si |
| 3. | kliktao je |
| množina | |
| 1. | kliktali smo |
| 2. | kliktali ste |
| 3. | kliktali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kliktao |
| 2. | bio si kliktao |
| 3. | bio je kliktao |
| množina | |
| 1. | bili smo kliktali |
| 2. | bili ste kliktali |
| 3. | bili su kliktali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | klikći |
| množina | |
| 1. | klikćimo |
| 2. | klikćite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| klikćući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kliktao, kliktala, kliktalo | |
| kliktali, kliktale, kliktala | |
Definicija
| 1. | a. veselo uzvikivati; klicati (1) b. glasati se bez pijeva; cvrkutati (o pticama) |
| 2. | (komu) pozdravljati razdraganim usklicima; klicati (2) |
Etimologija
✧ vidi klȉk
