kompetèncija
kompetèncija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | kompetencija |
| G | kompetencije |
| D | kompetenciji |
| A | kompetenciju |
| V | kompetencijo |
| L | kompetenciji |
| I | kompetencijom |
| množina | |
| N | kompetencije |
| G | kompetencija |
| D | kompetencijama |
| A | kompetencije |
| V | kompetencije |
| L | kompetencijama |
| I | kompetencijama |
Definicija
| 1. | djelokrug prava odlučivanja jedne ustanove ili osobe; mjerodavnost, nadležnost |
| 2. | priznata stručnost, sposobnost kojom tko raspolaže [stručna kompetencija] |
| 3. | lingv. znanje koje govornik ima o jezičnom sustavu vlastitoga jezika |
Etimologija
✧ njem. Kompetenz ← lat. compententia ≃ competere: postizati, biti sposoban
