kȍnjanīk
kȍnjanīk m 〈V -īče, N mn -īci〉
jednina | |
---|---|
N | konjanik |
G | konjanika |
D | konjaniku |
A | konjanika |
V | konjaniče |
L | konjaniku |
I | konjanikom |
množina | |
N | konjanici |
G | konjanika |
D | konjanicima |
A | konjanike |
V | konjanici |
L | konjanicima |
I | konjanicima |
1. | a. refer. onaj koji jaše konja; jahač b. onaj koji je nedjeljiv od konja (spomenička figura jahača na konju) |
2. | vojn. onaj koji je u konjaništvu, koji se bori na konju |