konotácija
konotácija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | konotacija |
| G | konotacije |
| D | konotaciji |
| A | konotaciju |
| V | konotacijo |
| L | konotaciji |
| I | konotacijom |
| množina | |
| N | konotacije |
| G | konotacija |
| D | konotacijama |
| A | konotacije |
| V | konotacije |
| L | konotacijama |
| I | konotacijama |
Definicija
| 1. | misaona radnja i ukupnost asocijacija koje povezuju riječ i njeno značenje, dodavanje denotaciji [otac = ljubav, primjer, uzor] |
| 2. | log. ukupnost atributa koji se smatraju bitnima za značenje termina |
| 3. | ono što se dobije konotacijom, opr. denotacija |
Etimologija
✧ lat. connotatio ≃ kon- + notare: zabilježiti, zapaziti
