ȁrtefakt
ȁrtefakt (artèfakt) m 〈G mn -kātā/-āktā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | artefakt |
| G | artefakta |
| D | artefaktu |
| A | artefakt |
| V | artefakte |
| L | artefaktu |
| I | artefaktom |
| množina | |
| N | artefakti |
| G | artefakata / artefakta |
| D | artefaktima |
| A | artefakte |
| V | artefakti |
| L | artefaktima |
| I | artefaktima |
| jednina | |
| N | artefakt |
| G | artefakta |
| D | artefaktu |
| A | artefakt |
| V | artefakte |
| L | artefaktu |
| I | artefaktom |
| množina | |
| N | artefakti |
| G | artefakata / artefakta |
| D | artefaktima |
| A | artefakte |
| V | artefakti |
| L | artefaktima |
| I | artefaktima |
Definicija
| 1. | a. umjetna tvorevina (jednostavno oružje i sl.), ono što sklad i ljepotu duguje redu, intervenciji rukom itd., a ne samom nastanku u prirodi; rukotvorina b. ono što je izmaštano, uspostavljeno kao konstrukcija, izmozgano |
| 2. | umjetno i namjerno izazvana patološka promjena |
| 3. | (mn) arheol. kameno oruđe i oružje iz paleolitika |
Etimologija
✧ njem. Artefakt ← lat. arte factum: umjetno napravljeno ≃ ars: umjetnost + facere: činiti ≃ artificialis: umjetno načinjen
