kȕka1
kȕka1 ž 〈D L -i, G mn kẉkā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | kuka |
| G | kuke |
| D | kuki |
| A | kuku |
| V | kuko |
| L | kuki |
| I | kukom |
| množina | |
| N | kuke |
| G | kuka |
| D | kukama |
| A | kuke |
| V | kuke |
| L | kukama |
| I | kukama |
Definicija
klin ili šipka zavrnuta na kraju, ob. od željeza, služi da se što objesi, dohvati, privuče i sl. [mesarska kuka]; kvaka
Frazeologija
⃟ pisati kukom po vodi činiti što beskorisno;
podigla se kuka i motika puk se pobunio, seljak se podigao
podigla se kuka i motika puk se pobunio, seljak se podigao
Etimologija
✧ vidi kȕk
