kùljati
kùljati (, iz čega) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| kuljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kuljam |
| 2. | kuljaš |
| 3. | kulja |
| množina | |
| 1. | kuljamo |
| 2. | kuljate |
| 3. | kuljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | kuljat ću |
| 2. | kuljat ćeš |
| 3. | kuljat će |
| množina | |
| 1. | kuljat ćemo |
| 2. | kuljat ćete |
| 3. | kuljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | kuljah |
| 2. | kuljaše |
| 3. | kuljaše |
| množina | |
| 1. | kuljasmo |
| 2. | kuljaste |
| 3. | kuljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | kuljao sam |
| 2. | kuljao si |
| 3. | kuljao je |
| množina | |
| 1. | kuljali smo |
| 2. | kuljali ste |
| 3. | kuljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam kuljao |
| 2. | bio si kuljao |
| 3. | bio je kuljao |
| množina | |
| 1. | bili smo kuljali |
| 2. | bili ste kuljali |
| 3. | bili su kuljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | kuljaj |
| množina | |
| 1. | kuljajmo |
| 2. | kuljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| kuljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| kuljao, kuljala, kuljalo | |
| kuljali, kuljale, kuljala | |
Definicija
snažno, obilno i naglo izbijati, nadirati iz čega na širi, otvoren prostor (dim, para)
Etimologija
✧ ekspr. ≃ ? prasl. *kulь: vreća, v. kulen
