kúnjati
kúnjati () nesvrš. 〈prez. kẉnjām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
kunjati | |
prezent | |
jednina | |
1. | kunjam |
2. | kunjaš |
3. | kunja |
množina | |
1. | kunjamo |
2. | kunjate |
3. | kunjaju |
futur | |
jednina | |
1. | kunjat ću |
2. | kunjat ćeš |
3. | kunjat će |
množina | |
1. | kunjat ćemo |
2. | kunjat ćete |
3. | kunjat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | kunjah |
2. | kunjaše |
3. | kunjaše |
množina | |
1. | kunjasmo |
2. | kunjaste |
3. | kunjahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | kunjao sam |
2. | kunjao si |
3. | kunjao je |
množina | |
1. | kunjali smo |
2. | kunjali ste |
3. | kunjali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam kunjao |
2. | bio si kunjao |
3. | bio je kunjao |
množina | |
1. | bili smo kunjali |
2. | bili ste kunjali |
3. | bili su kunjali |
imperativ | |
jednina | |
2. | kunjaj |
množina | |
1. | kunjajmo |
2. | kunjajte |
glagolski prilog sadašnji | |
kunjajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
kunjao, kunjala, kunjalo | |
kunjali, kunjale, kunjala |
1. | predavati se polusnu, opuštati se do stanja laganog drijemeža; drijemati |
2. | lagano pobolijevati |