adjudicírati
adjudicírati (, što) dv. 〈prez. adjudìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| adjudicirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | adjudiciram |
| 2. | adjudiciraš |
| 3. | adjudicira |
| množina | |
| 1. | adjudiciramo |
| 2. | adjudicirate |
| 3. | adjudiciraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | adjudicirat ću |
| 2. | adjudicirat ćeš |
| 3. | adjudicirat će |
| množina | |
| 1. | adjudicirat ćemo |
| 2. | adjudicirat ćete |
| 3. | adjudicirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | adjudicirah |
| 2. | adjudiciraše |
| 3. | adjudiciraše |
| množina | |
| 1. | adjudicirasmo |
| 2. | adjudiciraste |
| 3. | adjudicirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | adjudicirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | adjudicirao sam |
| 2. | adjudicirao si |
| 3. | adjudicirao je |
| množina | |
| 1. | adjudicirali smo |
| 2. | adjudicirali ste |
| 3. | adjudicirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam adjudicirao |
| 2. | bio si adjudicirao |
| 3. | bio je adjudicirao |
| množina | |
| 1. | bili smo adjudicirali |
| 2. | bili ste adjudicirali |
| 3. | bili su adjudicirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | adjudiciraj |
| množina | |
| 1. | adjudicirajmo |
| 2. | adjudicirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| adjudicirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| adjudiciravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| adjudicirao, adjudicirala, adjudiciralo | |
| adjudicirali, adjudicirale, adjudicirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| adjudiciran, adjudicirana, adjudicirano | |
| adjudicirani, adjudicirane, adjudicirana | |
Definicija
vršiti/izvršiti adjudikaciju
Etimologija
✧ vidi adjudikácija
