kalkírati
kalkírati (što) dv. 〈prez. kàlkīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
kalkirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | kalkiram |
2. | kalkiraš |
3. | kalkira |
množina | |
1. | kalkiramo |
2. | kalkirate |
3. | kalkiraju |
futur | |
jednina | |
1. | kalkirat ću |
2. | kalkirat ćeš |
3. | kalkirat će |
množina | |
1. | kalkirat ćemo |
2. | kalkirat ćete |
3. | kalkirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | kalkirah |
2. | kalkiraše |
3. | kalkiraše |
množina | |
1. | kalkirasmo |
2. | kalkiraste |
3. | kalkirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | kalkirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | kalkirao sam |
2. | kalkirao si |
3. | kalkirao je |
množina | |
1. | kalkirali smo |
2. | kalkirali ste |
3. | kalkirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam kalkirao |
2. | bio si kalkirao |
3. | bio je kalkirao |
množina | |
1. | bili smo kalkirali |
2. | bili ste kalkirali |
3. | bili su kalkirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | kalkiraj |
množina | |
1. | kalkirajmo |
2. | kalkirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
kalkirajući | |
glagolski prilog prošli | |
kalkiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
kalkirao, kalkirala, kalkiralo | |
kalkirali, kalkirale, kalkirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
kalkiran, kalkirana, kalkirano | |
kalkirani, kalkirane, kalkirana |