pòčinuti
pòčinuti () svrš. 〈prez. -nēm, pril. pr. -ūvši, imp. pòčini, prid. rad. pòčinuo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| počinuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | počinem |
| 2. | počineš |
| 3. | počine |
| množina | |
| 1. | počinemo |
| 2. | počinete |
| 3. | počinu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | počinut ću |
| 2. | počinut ćeš |
| 3. | počinut će |
| množina | |
| 1. | počinut ćemo |
| 2. | počinut ćete |
| 3. | počinut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | počinuh |
| 2. | počinu |
| 3. | počinu |
| množina | |
| 1. | počinusmo |
| 2. | počinuste |
| 3. | počinuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | počinuo sam |
| 2. | počinuo si |
| 3. | počinuo je |
| množina | |
| 1. | počinuli smo |
| 2. | počinuli ste |
| 3. | počinuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam počinuo |
| 2. | bio si počinuo |
| 3. | bio je počinuo |
| množina | |
| 1. | bili smo počinuli |
| 2. | bili ste počinuli |
| 3. | bili su počinuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | počini |
| množina | |
| 1. | počinimo |
| 2. | počinite |
| glagolski prilog prošli | |
| počinuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| počinuo, počinula, počinulo | |
| počinuli, počinule, počinula | |
Definicija
| 1. | provesti neko vrijeme odmarajući se, u počinku; odmarati se, odspavati |
| 2. | retor. biti sahranjen, smiriti se, upokojiti se [počinuti vječnim snom rastati se sa životom, umrijeti] |
| 3. | agr. biti na ugaru, ostati neobrađen jednu ili više godina, odmoriti se (o obrađivanoj zemlji) |
Etimologija
✧ vidi pòčinak
