počìniti
počìniti (što) svrš. 〈prez. pòčinīm, pril. pr. -īvši, imp. počìni, prid. rad. počìnio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| počiniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | počinim |
| 2. | počiniš |
| 3. | počini |
| množina | |
| 1. | počinimo |
| 2. | počinite |
| 3. | počine |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | počinit ću |
| 2. | počinit ćeš |
| 3. | počinit će |
| množina | |
| 1. | počinit ćemo |
| 2. | počinit ćete |
| 3. | počinit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | počinih |
| 2. | počini |
| 3. | počini |
| množina | |
| 1. | počinismo |
| 2. | počiniste |
| 3. | počiniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | počinio sam |
| 2. | počinio si |
| 3. | počinio je |
| množina | |
| 1. | počinili smo |
| 2. | počinili ste |
| 3. | počinili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam počinio |
| 2. | bio si počinio |
| 3. | bio je počinio |
| množina | |
| 1. | bili smo počinili |
| 2. | bili ste počinili |
| 3. | bili su počinili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | počini |
| množina | |
| 1. | počinimo |
| 2. | počinite |
| glagolski prilog prošli | |
| počinivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| počinio, počinila, počinilo | |
| počinili, počinile, počinila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| počinjen, počinjena, počinjeno | |
| počinjeni, počinjene, počinjena | |
Definicija
učiniti, izvršiti neki čin [počiniti samoubojstvo], usp. činiti
