počívati
počívati nesvrš. 〈prez. pòčīvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| počivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | počivam |
| 2. | počivaš |
| 3. | počiva |
| množina | |
| 1. | počivamo |
| 2. | počivate |
| 3. | počivaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | počivat ću |
| 2. | počivat ćeš |
| 3. | počivat će |
| množina | |
| 1. | počivat ćemo |
| 2. | počivat ćete |
| 3. | počivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | počivah |
| 2. | počivaše |
| 3. | počivaše |
| množina | |
| 1. | počivasmo |
| 2. | počivaste |
| 3. | počivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | počivao sam |
| 2. | počivao si |
| 3. | počivao je |
| množina | |
| 1. | počivali smo |
| 2. | počivali ste |
| 3. | počivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam počivao |
| 2. | bio si počivao |
| 3. | bio je počivao |
| množina | |
| 1. | bili smo počivali |
| 2. | bili ste počivali |
| 3. | bili su počivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | počivaj |
| množina | |
| 1. | počivajmo |
| 2. | počivajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| počivajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| počivao, počivala, počivalo | |
| počivali, počivale, počivala | |
Definicija
| 1. | (), v. počinuti |
| 2. | (na čemu) biti smješten s osloncem na podlogu |
| 3. | pren. imati oslonac, ishodište, osnivati se, temeljiti se (na čemu) [počivati na čvrstim dokazima] |
Frazeologija
⃟ počivao u miru (Božjem)! izreka pri sahranjivanju vjernika;
počivati (spavati) na lovorikama živjeti od nekadašnje slave, ob. u neaktivnosti
počivati (spavati) na lovorikama živjeti od nekadašnje slave, ob. u neaktivnosti
Etimologija
✧ vidi pòčinak
