podbúniti
podbúniti (koga, što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pòdbūnjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| podbuniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | podbunim |
| 2. | podbuniš |
| 3. | podbuni |
| množina | |
| 1. | podbunimo |
| 2. | podbunite |
| 3. | podbune |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | podbunit ću |
| 2. | podbunit ćeš |
| 3. | podbunit će |
| množina | |
| 1. | podbunit ćemo |
| 2. | podbunit ćete |
| 3. | podbunit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | podbunih |
| 2. | podbuni |
| 3. | podbuni |
| množina | |
| 1. | podbunismo |
| 2. | podbuniste |
| 3. | podbuniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | podbunio sam |
| 2. | podbunio si |
| 3. | podbunio je |
| množina | |
| 1. | podbunili smo |
| 2. | podbunili ste |
| 3. | podbunili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam podbunio |
| 2. | bio si podbunio |
| 3. | bio je podbunio |
| množina | |
| 1. | bili smo podbunili |
| 2. | bili ste podbunili |
| 3. | bili su podbunili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | podbuni |
| množina | |
| 1. | podbunimo |
| 2. | podbunite |
| glagolski prilog prošli | |
| podbunivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| podbunio, podbunila, podbunilo | |
| podbunili, podbunile, podbunila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| podbunjen, podbunjena, podbunjeno | |
| podbunjeni, podbunjene, podbunjena | |
Definicija
potaknuti na bunu, usp. buniti
