podváliti
podváliti (, što, komu) svrš. 〈prez. pòdvālīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pòdvāljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| podvaliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | podvalim |
| 2. | podvališ |
| 3. | podvali |
| množina | |
| 1. | podvalimo |
| 2. | podvalite |
| 3. | podvale |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | podvalit ću |
| 2. | podvalit ćeš |
| 3. | podvalit će |
| množina | |
| 1. | podvalit ćemo |
| 2. | podvalit ćete |
| 3. | podvalit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | podvalih |
| 2. | podvali |
| 3. | podvali |
| množina | |
| 1. | podvalismo |
| 2. | podvaliste |
| 3. | podvališe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | podvalio sam |
| 2. | podvalio si |
| 3. | podvalio je |
| množina | |
| 1. | podvalili smo |
| 2. | podvalili ste |
| 3. | podvalili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam podvalio |
| 2. | bio si podvalio |
| 3. | bio je podvalio |
| množina | |
| 1. | bili smo podvalili |
| 2. | bili ste podvalili |
| 3. | bili su podvalili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | podvali |
| množina | |
| 1. | podvalimo |
| 2. | podvalite |
| glagolski prilog prošli | |
| podvalivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| podvalio, podvalila, podvalilo | |
| podvalili, podvalile, podvalila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| podvaljen, podvaljena, podvaljeno | |
| podvaljeni, podvaljene, podvaljena | |
Definicija
| 1. | poslužiti se podvalom, izvesti podvalu [podvalili su mu lažne zlatnike] |
| 2. | pren. žarg. gurnuti ispod koga (loptu u kolektivnim sportovima) |
Etimologija
✧ pod-1 + v. váljati
