pomahnìtati
pomahnìtati (, od čega, za čim/kim) svrš. 〈prez. pomahnìtām, pril. pr. -āvši, prid. rad. pomahnìtao〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
pomahnitati | |
prezent | |
jednina | |
1. | pomahnitam |
2. | pomahnitaš |
3. | pomahnita |
množina | |
1. | pomahnitamo |
2. | pomahnitate |
3. | pomahnitaju |
futur | |
jednina | |
1. | pomahnitat ću |
2. | pomahnitat ćeš |
3. | pomahnitat će |
množina | |
1. | pomahnitat ćemo |
2. | pomahnitat ćete |
3. | pomahnitat će |
aorist | |
jednina | |
1. | pomahnitah |
2. | pomahnita |
3. | pomahnita |
množina | |
1. | pomahnitasmo |
2. | pomahnitaste |
3. | pomahnitaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | pomahnitao sam |
2. | pomahnitao si |
3. | pomahnitao je |
množina | |
1. | pomahnitali smo |
2. | pomahnitali ste |
3. | pomahnitali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam pomahnitao |
2. | bio si pomahnitao |
3. | bio je pomahnitao |
množina | |
1. | bili smo pomahnitali |
2. | bili ste pomahnitali |
3. | bili su pomahnitali |
imperativ | |
jednina | |
2. | pomahnitaj |
množina | |
1. | pomahnitajmo |
2. | pomahnitajte |
glagolski prilog prošli | |
pomahnitavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
pomahnitao, pomahnitala, pomahnitalo | |
pomahnitali, pomahnitale, pomahnitala |