pòpuniti
pòpuniti (što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pòpunjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| popuniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | popunim |
| 2. | popuniš |
| 3. | popuni |
| množina | |
| 1. | popunimo |
| 2. | popunite |
| 3. | popune |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | popunit ću |
| 2. | popunit ćeš |
| 3. | popunit će |
| množina | |
| 1. | popunit ćemo |
| 2. | popunit ćete |
| 3. | popunit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | popunih |
| 2. | popuni |
| 3. | popuni |
| množina | |
| 1. | popunismo |
| 2. | popuniste |
| 3. | popuniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | popunio sam |
| 2. | popunio si |
| 3. | popunio je |
| množina | |
| 1. | popunili smo |
| 2. | popunili ste |
| 3. | popunili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam popunio |
| 2. | bio si popunio |
| 3. | bio je popunio |
| množina | |
| 1. | bili smo popunili |
| 2. | bili ste popunili |
| 3. | bili su popunili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | popuni |
| množina | |
| 1. | popunimo |
| 2. | popunite |
| glagolski prilog prošli | |
| popunivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| popunio, popunila, popunilo | |
| popunili, popunile, popunila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| popunjen, popunjena, popunjeno | |
| popunjeni, popunjene, popunjena | |
Definicija
| 1. | (što) ispuniti praznine, usp. puniti |
| 2. | (se) razg. udebljati se |
