prèbiti
prèbiti (koga, što) svrš. 〈prez. prȅbijēm, pril. pr. -īvši, imp. prèbīj, prid. trp. prebìjen/prȅbīt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prebiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prebijem |
| 2. | prebiješ |
| 3. | prebije |
| množina | |
| 1. | prebijemo |
| 2. | prebijete |
| 3. | prebiju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prebit ću |
| 2. | prebit ćeš |
| 3. | prebit će |
| množina | |
| 1. | prebit ćemo |
| 2. | prebit ćete |
| 3. | prebit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prebih |
| 2. | prebi |
| 3. | prebi |
| množina | |
| 1. | prebismo |
| 2. | prebiste |
| 3. | prebiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prebio sam |
| 2. | prebio si |
| 3. | prebio je |
| množina | |
| 1. | prebili smo |
| 2. | prebili ste |
| 3. | prebili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prebio |
| 2. | bio si prebio |
| 3. | bio je prebio |
| množina | |
| 1. | bili smo prebili |
| 2. | bili ste prebili |
| 3. | bili su prebili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prebij |
| množina | |
| 1. | prebijmo |
| 2. | prebijte |
| glagolski prilog prošli | |
| prebivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prebio, prebila, prebilo | |
| prebili, prebile, prebila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prebijen / prebit, prebijena / prebita, prebijeno / prebito | |
| prebijeni / prebiti, prebijene / prebite, prebijena / prebita | |
Definicija
| 1. | jako istući [prebiti k̕o vola]; premlatiti |
| 2. | slomiti nadvoje [prebiti motku] |
| 3. | poravnati, izmiriti financijskom i sl. operacijom [prebiti dugove] |
Frazeologija
⃟ prebiti na mrtvo ime, v. ime ⃟
Etimologija
✧ pre-1 + v. biti2
