predočívati
predočívati (što) nesvrš. 〈prez. predòčujēm, pril. sad. predòčujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| predočivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | predočujem |
| 2. | predočuješ |
| 3. | predočuje |
| množina | |
| 1. | predočujemo |
| 2. | predočujete |
| 3. | predočuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | predočivat ću |
| 2. | predočivat ćeš |
| 3. | predočivat će |
| množina | |
| 1. | predočivat ćemo |
| 2. | predočivat ćete |
| 3. | predočivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | predočivah |
| 2. | predočivaše |
| 3. | predočivaše |
| množina | |
| 1. | predočivasmo |
| 2. | predočivaste |
| 3. | predočivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | predočivao sam |
| 2. | predočivao si |
| 3. | predočivao je |
| množina | |
| 1. | predočivali smo |
| 2. | predočivali ste |
| 3. | predočivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam predočivao |
| 2. | bio si predočivao |
| 3. | bio je predočivao |
| množina | |
| 1. | bili smo predočivali |
| 2. | bili ste predočivali |
| 3. | bili su predočivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | predočuj |
| množina | |
| 1. | predočujmo |
| 2. | predočujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| predočujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| predočivao, predočivala, predočivalo | |
| predočivali, predočivale, predočivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| predočivan, predočivana, predočivano | |
| predočivani, predočivane, predočivana | |
Etimologija
✧ vidi predòčiti
