prìbosti
prìbosti (što) svrš. 〈prez. pribòdēm, pril. pr. -īvši, prid. trp. pribòden〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pribosti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pribodem |
| 2. | pribodeš |
| 3. | pribode |
| množina | |
| 1. | pribodemo |
| 2. | pribodete |
| 3. | pribodu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pribost ću |
| 2. | pribost ćeš |
| 3. | pribost će |
| množina | |
| 1. | pribost ćemo |
| 2. | pribost ćete |
| 3. | pribost će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | pribodoh |
| 2. | pribode |
| 3. | pribode |
| množina | |
| 1. | pribodosmo |
| 2. | pribodoste |
| 3. | pribodoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | priboo sam |
| 2. | priboo si |
| 3. | priboo je |
| množina | |
| 1. | priboli smo |
| 2. | priboli ste |
| 3. | priboli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam priboo |
| 2. | bio si priboo |
| 3. | bio je priboo |
| množina | |
| 1. | bili smo priboli |
| 2. | bili ste priboli |
| 3. | bili su priboli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pribodi |
| množina | |
| 1. | pribodimo |
| 2. | pribodite |
| glagolski prilog prošli | |
| pribovši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| priboo, pribola, pribolo | |
| priboli, pribole, pribola | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| priboden, pribodena, pribodeno | |
| pribodeni, pribodene, pribodena | |
Definicija
učiniti da ono što se učvršćuje iglom čvrsto stoji ili da se nađe učvršćeno na željenom mjestu [pribosti značku]; prikačiti
Etimologija
✧ pri- + v. bosti
