bȅskonačnōst
bȅskonačnōst ž 〈G -osti, I -osti/-ošću〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | beskonačnost |
| G | beskonačnosti |
| D | beskonačnosti |
| A | beskonačnost |
| V | beskonačnosti |
| L | beskonačnosti |
| I | beskonačnošću / beskonačnosti |
| množina | |
| N | beskonačnosti |
| G | beskonačnosti |
| D | beskonačnostima |
| A | beskonačnosti |
| V | beskonačnosti |
| L | beskonačnostima |
| I | beskonačnostima |
Definicija
| 1. | svojstvo onoga što je beskonačno; beskrajnost |
| 2. | mat. pojam koji se s različitim značenjem u pojedinim dijelovima matematike suprotstavlja pojmu konačnosti; često se odnosi na pojmove kao što su mjera i dimenzija, opr. konačnost |
Etimologija
✧ vidi bȅskonačan
