priklòniti
priklòniti svrš. 〈prez. prìklonīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìklonjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prikloniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | priklonim |
| 2. | prikloniš |
| 3. | prikloni |
| množina | |
| 1. | priklonimo |
| 2. | priklonite |
| 3. | priklone |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | priklonit ću |
| 2. | priklonit ćeš |
| 3. | priklonit će |
| množina | |
| 1. | priklonit ćemo |
| 2. | priklonit ćete |
| 3. | priklonit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | priklonih |
| 2. | prikloni |
| 3. | prikloni |
| množina | |
| 1. | priklonismo |
| 2. | prikloniste |
| 3. | prikloniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | priklonio sam |
| 2. | priklonio si |
| 3. | priklonio je |
| množina | |
| 1. | priklonili smo |
| 2. | priklonili ste |
| 3. | priklonili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam priklonio |
| 2. | bio si priklonio |
| 3. | bio je priklonio |
| množina | |
| 1. | bili smo priklonili |
| 2. | bili ste priklonili |
| 3. | bili su priklonili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prikloni |
| množina | |
| 1. | priklonimo |
| 2. | priklonite |
| glagolski prilog prošli | |
| priklonivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| priklonio, priklonila, priklonilo | |
| priklonili, priklonile, priklonila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| priklonjen, priklonjena, priklonjeno | |
| priklonjeni, priklonjene, priklonjena | |
Definicija
| 1. | (što) savijajući, sagibajući dio tijela upraviti prema dolje, nagnuti [prikloniti leđa] |
| 2. | (koga) a. pridobiti, privući na čiju stranu b. privoljeti, nagovoriti na što |
| 3. | (se) privoljeti se čemu, pristati uz koga, složiti se, prihvatiti (mišljenje, prijedlog itd.) |
Etimologija
✧ pri- + v. kloniti se
