pìjānčevati
pìjānčevati (pìjānčiti) () nesvrš. 〈prez. pìjānčujēm, pril. sad. pìjančujūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pijančiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pijančim |
| 2. | pijančiš |
| 3. | pijanči |
| množina | |
| 1. | pijančimo |
| 2. | pijančite |
| 3. | pijanče |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pijančit ću |
| 2. | pijančit ćeš |
| 3. | pijančit će |
| množina | |
| 1. | pijančit ćemo |
| 2. | pijančit ćete |
| 3. | pijančit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | pijančah |
| 2. | pijančaše |
| 3. | pijančaše |
| množina | |
| 1. | pijančasmo |
| 2. | pijančaste |
| 3. | pijančahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pijančio sam |
| 2. | pijančio si |
| 3. | pijančio je |
| množina | |
| 1. | pijančili smo |
| 2. | pijančili ste |
| 3. | pijančili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pijančio |
| 2. | bio si pijančio |
| 3. | bio je pijančio |
| množina | |
| 1. | bili smo pijančili |
| 2. | bili ste pijančili |
| 3. | bili su pijančili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pijanči |
| množina | |
| 1. | pijančimo |
| 2. | pijančite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| pijančeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pijančio, pijančila, pijančilo | |
| pijančili, pijančile, pijančila | |
Definicija
odavati se pijanstvu, opijati se
Etimologija
✧ vidi pȉti
