obalavljívati
obalavljívati (što, se) nesvrš. 〈prez. obalàvljujē (se), pril. sad. obalàvljujūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| obalavljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | obalavljujem |
| 2. | obalavljuješ |
| 3. | obalavljuje |
| množina | |
| 1. | obalavljujemo |
| 2. | obalavljujete |
| 3. | obalavljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | obalavljivat ću |
| 2. | obalavljivat ćeš |
| 3. | obalavljivat će |
| množina | |
| 1. | obalavljivat ćemo |
| 2. | obalavljivat ćete |
| 3. | obalavljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | obalavljivah |
| 2. | obalavljivaše |
| 3. | obalavljivaše |
| množina | |
| 1. | obalavljivasmo |
| 2. | obalavljivaste |
| 3. | obalavljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | obalavljivao sam |
| 2. | obalavljivao si |
| 3. | obalavljivao je |
| množina | |
| 1. | obalavljivali smo |
| 2. | obalavljivali ste |
| 3. | obalavljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam obalavljivao |
| 2. | bio si obalavljivao |
| 3. | bio je obalavljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo obalavljivali |
| 2. | bili ste obalavljivali |
| 3. | bili su obalavljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | obalavljuj |
| množina | |
| 1. | obalavljujmo |
| 2. | obalavljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| obalavljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| obalavljivao, obalavljivala, obalavljivalo | |
| obalavljivali, obalavljivale, obalavljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| obalavljivan, obalavljivana, obalavljivano | |
| obalavljivani, obalavljivane, obalavljivana | |
Etimologija
✧ vidi òbaliti
