odrícati
odrícati (što, se) nesvrš. 〈prez. òdrīčēm (se), pril. sad. odríčūći (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| odricati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | odričem |
| 2. | odričeš |
| 3. | odriče |
| množina | |
| 1. | odričemo |
| 2. | odričete |
| 3. | odriču |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | odricat ću |
| 2. | odricat ćeš |
| 3. | odricat će |
| množina | |
| 1. | odricat ćemo |
| 2. | odricat ćete |
| 3. | odricat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | odricah |
| 2. | odricaše |
| 3. | odricaše |
| množina | |
| 1. | odricasmo |
| 2. | odricaste |
| 3. | odricahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | odricao sam |
| 2. | odricao si |
| 3. | odricao je |
| množina | |
| 1. | odricali smo |
| 2. | odricali ste |
| 3. | odricali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam odricao |
| 2. | bio si odricao |
| 3. | bio je odricao |
| množina | |
| 1. | bili smo odricali |
| 2. | bili ste odricali |
| 3. | bili su odricali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | odriči |
| množina | |
| 1. | odričimo |
| 2. | odričite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| odričući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| odricao, odricala, odricalo | |
| odricali, odricale, odricala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| odrican, odricana, odricano | |
| odricani, odricane, odricana | |
Definicija
| 1. | v. odreći |
| 2. | (se) podnositi žrtvu, samoprijegor |
Etimologija
✧ vidi òdreći
