òfīcīj
òfīcīj m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | oficij |
| G | oficija |
| D | oficiju |
| A | oficij |
| V | oficiju |
| L | oficiju |
| I | oficijem |
| množina | |
| N | oficiji |
| G | oficija |
| D | oficijima |
| A | oficije |
| V | oficiji |
| L | oficijima |
| I | oficijima |
Definicija
| 1. | zast. služb. rad u javnim djelatnostima ili organizacijama države, vojske, crkve; služba |
| 2. | kat. a. služba, dužnost klerika da mole brevijar b. meton. dio brevijara koji se mora izmoliti u jednom danu |
Etimologija
✧ lat. officium ← opificium ≃ opus: rad, djelovanje + facere: činiti; officialis: služben
