òkrūtnīk
òkrūtnīk m 〈V -īče, N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | okrutnik |
| G | okrutnika |
| D | okrutniku |
| A | okrutnika |
| V | okrutniče |
| L | okrutniku |
| I | okrutnikom |
| množina | |
| N | okrutnici |
| G | okrutnika |
| D | okrutnicima |
| A | okrutnike |
| V | okrutnici |
| L | okrutnicima |
| I | okrutnicima |
Definicija
onaj koji je okrutan, nesmiljen
Etimologija
✧ vidi ȍkrūtan
