òštetiti
òštetiti (se) svrš. 〈prez. -īm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. òštećen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| oštetiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oštetim |
| 2. | oštetiš |
| 3. | ošteti |
| množina | |
| 1. | oštetimo |
| 2. | oštetite |
| 3. | oštete |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oštetit ću |
| 2. | oštetit ćeš |
| 3. | oštetit će |
| množina | |
| 1. | oštetit ćemo |
| 2. | oštetit ćete |
| 3. | oštetit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | oštetih |
| 2. | ošteti |
| 3. | ošteti |
| množina | |
| 1. | oštetismo |
| 2. | oštetiste |
| 3. | oštetiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oštetio sam |
| 2. | oštetio si |
| 3. | oštetio je |
| množina | |
| 1. | oštetili smo |
| 2. | oštetili ste |
| 3. | oštetili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oštetio |
| 2. | bio si oštetio |
| 3. | bio je oštetio |
| množina | |
| 1. | bili smo oštetili |
| 2. | bili ste oštetili |
| 3. | bili su oštetili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ošteti |
| množina | |
| 1. | oštetimo |
| 2. | oštetite |
| glagolski prilog prošli | |
| oštetivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oštetio, oštetila, oštetilo | |
| oštetili, oštetile, oštetila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| oštećen, oštećena, oštećeno | |
| oštećeni, oštećene, oštećena | |
Definicija
| 1. | (koga, što) nanijeti komu ili čemu štetu |
| 2. | (se) pretrpjeti štetu |
Etimologija
✧ o (b)- + v. šteta
