òstāvka
òstāvka ž 〈D L -vci, G mn -ā/-ī〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | ostavka |
| G | ostavke |
| D | ostavci |
| A | ostavku |
| V | ostavko |
| L | ostavci |
| I | ostavkom |
| množina | |
| N | ostavke |
| G | ostavaka / ostavka / ostavki |
| D | ostavkama |
| A | ostavke |
| V | ostavke |
| L | ostavkama |
| I | ostavkama |
Definicija
javni čin kojim se tko odriče kakva položaja, funkcije
Sintagma
∆ ministar u ostavci ministar koji je podnio ostavku, ali do dolaska druge osobe na dužnost obavlja poslove ministra;
pismena ostavka pisana ostavka;
usmena ostavka izrečena ostavka
pismena ostavka pisana ostavka;
usmena ostavka izrečena ostavka
Etimologija
✧ vidi òstaviti
