òtkinuti
òtkinuti (se) svrš. 〈prez. òtkinēm (se), pril. pr. -ūvši (se), prid. trp. òtkinūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otkinuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otkinem |
| 2. | otkineš |
| 3. | otkine |
| množina | |
| 1. | otkinemo |
| 2. | otkinete |
| 3. | otkinu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otkinut ću |
| 2. | otkinut ćeš |
| 3. | otkinut će |
| množina | |
| 1. | otkinut ćemo |
| 2. | otkinut ćete |
| 3. | otkinut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | otkinuh / otkidoh |
| 2. | otkinu / otkide |
| 3. | otkinu / otkide |
| množina | |
| 1. | otkinusmo / otkidosmo |
| 2. | otkinuste / otkidoste |
| 3. | otkinuše / otkidoše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkinuo sam |
| 2. | otkinuo si |
| 3. | otkinuo je |
| množina | |
| 1. | otkinuli smo |
| 2. | otkinuli ste |
| 3. | otkinuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otkinuo |
| 2. | bio si otkinuo |
| 3. | bio je otkinuo |
| množina | |
| 1. | bili smo otkinuli |
| 2. | bili ste otkinuli |
| 3. | bili su otkinuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otkini |
| množina | |
| 1. | otkinimo |
| 2. | otkinite |
| glagolski prilog prošli | |
| otkinuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otkinuo, otkinula, otkinulo | |
| otkinuli, otkinule, otkinula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otkinut, otkinuta, otkinuto | |
| otkinuti, otkinute, otkinuta | |
Definicija
| 1. | (što) trganjem odvojiti dio čega; otrgnuti |
| 2. | (se) odvojiti se, otrgnuti se |
Frazeologija
⃟ otkinuti od usta štedjeti za nekoga, štedjeti zbog nečega
Etimologija
✧ od- (ot-) + v. kidati
