otprémati
otprémati (koga, što) nesvrš. 〈prez. òtprēmām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otpremati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otpremam |
| 2. | otpremaš |
| 3. | otprema |
| množina | |
| 1. | otpremamo |
| 2. | otpremate |
| 3. | otpremaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otpremat ću |
| 2. | otpremat ćeš |
| 3. | otpremat će |
| množina | |
| 1. | otpremat ćemo |
| 2. | otpremat ćete |
| 3. | otpremat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpremah |
| 2. | otpremaše |
| 3. | otpremaše |
| množina | |
| 1. | otpremasmo |
| 2. | otpremaste |
| 3. | otpremahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpremao sam |
| 2. | otpremao si |
| 3. | otpremao je |
| množina | |
| 1. | otpremali smo |
| 2. | otpremali ste |
| 3. | otpremali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otpremao |
| 2. | bio si otpremao |
| 3. | bio je otpremao |
| množina | |
| 1. | bili smo otpremali |
| 2. | bili ste otpremali |
| 3. | bili su otpremali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otpremaj |
| množina | |
| 1. | otpremajmo |
| 2. | otpremajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| otpremajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otpremao, otpremala, otpremalo | |
| otpremali, otpremale, otpremala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otpreman, otpremana, otpremano | |
| otpremani, otpremane, otpremana | |
Definicija
slati, odašiljati
Etimologija
✧ od- (ot-) + v. spremiti, (s)premati
