otpòčēti
otpòčēti (, što) svrš. 〈prez. ȍtpočnēm, pril. pr. -ēvši, prid. trp. ȍtpočēt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otpočeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otpočnem |
| 2. | otpočneš |
| 3. | otpočne |
| množina | |
| 1. | otpočnemo |
| 2. | otpočnete |
| 3. | otpočnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otpočet ću |
| 2. | otpočet ćeš |
| 3. | otpočet će |
| množina | |
| 1. | otpočet ćemo |
| 2. | otpočet ćete |
| 3. | otpočet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | otpočeh |
| 2. | otpoče |
| 3. | otpoče |
| množina | |
| 1. | otpočesmo |
| 2. | otpočeste |
| 3. | otpočeše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpočeo sam |
| 2. | otpočeo si |
| 3. | otpočeo je |
| množina | |
| 1. | otpočeli smo |
| 2. | otpočeli ste |
| 3. | otpočeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otpočeo |
| 2. | bio si otpočeo |
| 3. | bio je otpočeo |
| množina | |
| 1. | bili smo otpočeli |
| 2. | bili ste otpočeli |
| 3. | bili su otpočeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otpočni |
| množina | |
| 1. | otpočnimo |
| 2. | otpočnite |
| glagolski prilog prošli | |
| otpočevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otpočeo, otpočela, otpočelo | |
| otpočeli, otpočele, otpočela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otpočet, otpočeta, otpočeto | |
| otpočeti, otpočete, otpočeta | |
Definicija
započeti
Etimologija
✧ od- (ot-) + v. početi
