ozlojéditi
ozlojéditi (koga) svrš. 〈prez. ozlòjēdīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ozlòjēđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ozlojediti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ozlojedim |
| 2. | ozlojediš |
| 3. | ozlojedi |
| množina | |
| 1. | ozlojedimo |
| 2. | ozlojedite |
| 3. | ozlojede |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ozlojedit ću |
| 2. | ozlojedit ćeš |
| 3. | ozlojedit će |
| množina | |
| 1. | ozlojedit ćemo |
| 2. | ozlojedit ćete |
| 3. | ozlojedit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ozlojedih |
| 2. | ozlojedi |
| 3. | ozlojedi |
| množina | |
| 1. | ozlojedismo |
| 2. | ozlojediste |
| 3. | ozlojediše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ozlojedio sam |
| 2. | ozlojedio si |
| 3. | ozlojedio je |
| množina | |
| 1. | ozlojedili smo |
| 2. | ozlojedili ste |
| 3. | ozlojedili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ozlojedio |
| 2. | bio si ozlojedio |
| 3. | bio je ozlojedio |
| množina | |
| 1. | bili smo ozlojedili |
| 2. | bili ste ozlojedili |
| 3. | bili su ozlojedili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ozlojedi |
| množina | |
| 1. | ozlojedimo |
| 2. | ozlojedite |
| glagolski prilog prošli | |
| ozlojedivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ozlojedio, ozlojedila, ozlojedilo | |
| ozlojedili, ozlojedile, ozlojedila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ozlojeđen, ozlojeđena, ozlojeđeno | |
| ozlojeđeni, ozlojeđene, ozlojeđena | |
Definicija
najediti koga, jako naljutiti, ogorčiti
