naznáčiti
naznáčiti (što) svrš. 〈prez. nàznāčīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. nàznāčen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| naznačiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | naznačim |
| 2. | naznačiš |
| 3. | naznači |
| množina | |
| 1. | naznačimo |
| 2. | naznačite |
| 3. | naznače |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | naznačit ću |
| 2. | naznačit ćeš |
| 3. | naznačit će |
| množina | |
| 1. | naznačit ćemo |
| 2. | naznačit ćete |
| 3. | naznačit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | naznačih |
| 2. | naznači |
| 3. | naznači |
| množina | |
| 1. | naznačismo |
| 2. | naznačiste |
| 3. | naznačiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | naznačio sam |
| 2. | naznačio si |
| 3. | naznačio je |
| množina | |
| 1. | naznačili smo |
| 2. | naznačili ste |
| 3. | naznačili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam naznačio |
| 2. | bio si naznačio |
| 3. | bio je naznačio |
| množina | |
| 1. | bili smo naznačili |
| 2. | bili ste naznačili |
| 3. | bili su naznačili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | naznači |
| množina | |
| 1. | naznačimo |
| 2. | naznačite |
| glagolski prilog prošli | |
| naznačivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| naznačio, naznačila, naznačilo | |
| naznačili, naznačile, naznačila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| naznačen, naznačena, naznačeno | |
| naznačeni, naznačene, naznačena | |
Definicija
obilježiti, odrediti, naglasiti, istaknuti
Etimologija
✧ vidi nȃznaka
