navaljívati
navaljívati (na koga, što, što na koga) nesvrš. 〈prez. navàljujēm, pril. sad. navàljujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| navaljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | navaljujem |
| 2. | navaljuješ |
| 3. | navaljuje |
| množina | |
| 1. | navaljujemo |
| 2. | navaljujete |
| 3. | navaljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | navaljivat ću |
| 2. | navaljivat ćeš |
| 3. | navaljivat će |
| množina | |
| 1. | navaljivat ćemo |
| 2. | navaljivat ćete |
| 3. | navaljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | navaljivah |
| 2. | navaljivaše |
| 3. | navaljivaše |
| množina | |
| 1. | navaljivasmo |
| 2. | navaljivaste |
| 3. | navaljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | navaljivao sam |
| 2. | navaljivao si |
| 3. | navaljivao je |
| množina | |
| 1. | navaljivali smo |
| 2. | navaljivali ste |
| 3. | navaljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam navaljivao |
| 2. | bio si navaljivao |
| 3. | bio je navaljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo navaljivali |
| 2. | bili ste navaljivali |
| 3. | bili su navaljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | navaljuj |
| množina | |
| 1. | navaljujmo |
| 2. | navaljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| navaljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| navaljivao, navaljivala, navaljivalo | |
| navaljivali, navaljivale, navaljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| navaljivan, navaljivana, navaljivano | |
| navaljivani, navaljivane, navaljivana | |
Etimologija
✧ vidi naváljati
