Hrvatski jezični portal

nàučnīk

nàučnīk m 〈V -īče, N mn -īci〉

Izvedeni oblici
jednina
N naučnik
G naučnika
D naučniku
A naučnika
V naučniče
L naučniku
I naučnikom
množina
N naučnici
G naučnika
D naučnicima
A naučnike
V naučnici
L naučnicima
I naučnicima
Definicija
1. pov. razg. (+ srp.) učenjak, znanstvenik
2. onaj koji uči zanat, učenik u privredi; šegrt