bȁlaviti
bȁlaviti nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -vēći, gl. im. -vljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| balaviti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | balavim |
| 2. | balaviš |
| 3. | balavi |
| množina | |
| 1. | balavimo |
| 2. | balavite |
| 3. | balave |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | balavit ću |
| 2. | balavit ćeš |
| 3. | balavit će |
| množina | |
| 1. | balavit ćemo |
| 2. | balavit ćete |
| 3. | balavit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | balavljah |
| 2. | balavljaše |
| 3. | balavljaše |
| množina | |
| 1. | balavljasmo |
| 2. | balavljaste |
| 3. | balavljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | balavio sam |
| 2. | balavio si |
| 3. | balavio je |
| množina | |
| 1. | balavili smo |
| 2. | balavili ste |
| 3. | balavili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam balavio |
| 2. | bio si balavio |
| 3. | bio je balavio |
| množina | |
| 1. | bili smo balavili |
| 2. | bili ste balavili |
| 3. | bili su balavili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | balavi |
| množina | |
| 1. | balavimo |
| 2. | balavite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| balaveći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| balavio, balavila, balavilo | |
| balavili, balavile, balavila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| balavljen, balavljena, balavljeno | |
| balavljeni, balavljene, balavljena | |
Definicija
prljati balom
Etimologija
✧ vidi bȁle
