bȁlavac1
bȁlavac1 m 〈G -āvca, V -āvče, N mn -āvci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | balavac |
| G | balavca |
| D | balavcu |
| A | balavca |
| V | balavče |
| L | balavcu |
| I | balavcem |
| množina | |
| N | balavci |
| G | balavaca |
| D | balavcima |
| A | balavce |
| V | balavci |
| L | balavcima |
| I | balavcima |
Definicija
| 1. | a. onaj koji je balav (1) b. onaj koji je nezreo i nedorastao |
| 2. | pejor. onaj koji se nepristojno ponaša; balavander, balavunder, balonja, neotesanac |
| 3. | ubrus koji se malom djetetu stavlja ispod brade radi zaštite od močenja i vlaženja; bavarin |
Etimologija
✧ vidi bȁle
