Hrvatski jezični portal

autòhton

autòhton prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N autohton
G autohtona
D autohtonu
A autohtona / autohton
V autohtoni
L autohtonu
I autohtonim
množina
N autohtoni
G autohtonih
D autohtonim / autohtonima
A autohtone
V autohtoni
L autohtonim / autohtonima
I autohtonim / autohtonima
 
srednji rod
jednina
N autohtono
G autohtona
D autohtonu
A autohtono
V autohtono
L autohtonu
I autohtonim
množina
N autohtona
G autohtonih
D autohtonim / autohtonima
A autohtona
V autohtona
L autohtonim / autohtonima
I autohtonim / autohtonima
 
ženski rod
jednina
N autohtona
G autohtone
D autohtonoj
A autohtonu
V autohtona
L autohtonoj
I autohtonom
množina
N autohtone
G autohtonih
D autohtonim / autohtonima
A autohtone
V autohtone
L autohtonim / autohtonima
I autohtonim / autohtonima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N autohtoni
G autohtonog / autohtonoga
D autohtonom / autohtonome / autohtonomu
A autohtonog / autohtoni
V autohtoni
L autohtonom / autohtonome / autohtonomu
I autohtonim
množina
N autohtoni
G autohtonih
D autohtonim / autohtonima
A autohtone
V autohtoni
L autohtonim / autohtonima
I autohtonim / autohtonima
 
srednji rod
jednina
N autohtono
G autohtonog / autohtonoga
D autohtonom / autohtonome / autohtonomu
A autohtono
V autohtono
L autohtonom / autohtonome / autohtonomu
I autohtonim
množina
N autohtona
G autohtonih
D autohtonim / autohtonima
A autohtona
V autohtona
L autohtonim / autohtonima
I autohtonim / autohtonima
 
ženski rod
jednina
N autohtona
G autohtone
D autohtonoj
A autohtonu
V autohtona
L autohtonoj
I autohtonom
množina
N autohtone
G autohtonih
D autohtonim / autohtonima
A autohtone
V autohtone
L autohtonim / autohtonima
I autohtonim / autohtonima
Definicija
1. koji nema prethodnika (o stanovništvu, narodima itd.) [autohtona riječ]; izvoran, starosjedilački
2. koji je samonikao, samorodan (o biljkama), nastao bez stranog utjecaja [autohtona kultura]
Etimologija
grč. autókhthonos: od zemlje same ≃ auto-1 + khthṓn: zemlja