mȁznuti
mȁznuti svrš. 〈prez. -ēm, pril. pr. -ūvši, imp. mȁzni, prid. trp. mȁznūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| maznuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | maznem |
| 2. | mazneš |
| 3. | mazne |
| množina | |
| 1. | maznemo |
| 2. | maznete |
| 3. | maznu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | maznut ću |
| 2. | maznut ćeš |
| 3. | maznut će |
| množina | |
| 1. | maznut ćemo |
| 2. | maznut ćete |
| 3. | maznut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | maznuh |
| 2. | maznu |
| 3. | maznu |
| množina | |
| 1. | maznusmo |
| 2. | maznuste |
| 3. | maznuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | maznuo sam |
| 2. | maznuo si |
| 3. | maznuo je |
| množina | |
| 1. | maznuli smo |
| 2. | maznuli ste |
| 3. | maznuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam maznuo |
| 2. | bio si maznuo |
| 3. | bio je maznuo |
| množina | |
| 1. | bili smo maznuli |
| 2. | bili ste maznuli |
| 3. | bili su maznuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | mazni |
| množina | |
| 1. | maznimo |
| 2. | maznite |
| glagolski prilog prošli | |
| maznuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| maznuo, maznula, maznulo | |
| maznuli, maznule, maznula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| maznut, maznuta, maznuto | |
| maznuti, maznute, maznuta | |
Definicija
| 1. | (koga) žarg. udariti |
| 2. | (što) žarg. ukrasti |
| 3. | (što) žarg. sa slašću brzo pojesti ili s užitkom popiti (o jelu i piću) |
Etimologija
✧ vidi mȁzati
